کمال جعفری یزدی، استاد دانشگاه به ۱۳ سال حبس محکوم شد

کمال جعفری یزدی، استاد دانشگاه ساکن مشهد به ۱۳ سال حبس محکوم شد. این حکم توسط دادگاه انقلاب مشهد صادر و در تاریخ ۲۷ فروردین به وکیل مدافع وی ابلاغ شده است. آقای جعفری یزدی در مردادماه سال گذشته توسط نیروهای امنیتی در مشهد بازداشت و پس از تحمل بیشتر از سه ماه بازداشت و بازجویی با تودیع قرار وثیقه تا پایان مراحل دادرسی بصورت موقت آزاد شده بود.

یک منبع نزدیک به خانواده جعفری یزدی گفت:”آقای جعفری یزدی، اوایل مردادماه سال گذشته توسط نیروهای اداره اطلاعات مشهد بازداشت شد. وی به مدت ۱۰ روز در بازداشتگاه اداره اطلاعات تحت بازداشت و بازجویی بود و سپس به زندان وکیل آباد مشهد منتقل شد. بالاخره پس از گذشت بیشتر از ۳ ماه از بازداشت ایشان، با تودیع قرار وثیقه تا پایان مراحل دادرسی بصورت موقت آزاد شد. ایشان پس از آزادی به خاطر فشارهای وارده در دوران بازداشت به بیماری اعصاب مبتلا و پس از ۳۵ سال مجددا به استفاده از قرص‌های اعصاب رو آورده‌اند”.

گفتنی است جلسه رسیدگی به اتهامات کمال جعفری یزدی در تاریخ ۲۰ فروردین ماه ۱۳۹۸ در شعبه چهارم دادگاه انقلاب مشهد برگزار شد.

حکم صادره توسط این شعبه دادگاه روز سه‌شنبه ۲۷ فروردین به وکیل مدافع کمال جعفری یزدی ابلاغ شد.

بر اساس این حکم آقای جعفری از بابت اتهام “تشکیل دسته و گروه به قصد براندازی نظام” به ۱۰ سال حبس، از بابت اتهام “تبلیغ علیه نظام” به یک سال حبس، از بابت اتهام “توهین به رهبری” به دو سال حبس و در مجموع به ۱۳ سال حبس تعزیری محکوم شده است.

بر اساس اطلاعات دریافتی از منبع مذکور، وکیل مدافع آقای جعفری یزدی روز سه شنبه ۲۷ فروردین ماه جهت دریافت حکم به دادگاه مراجعه کرده است اما مسئولین مربوطه از دادن حکم به وی امتناع کرده و تنها اجازه داده‌اند که از روی حکم رونویسی کند.

کمال جعفری یزدی، ۵۳ ساله، پدر یک دختر و دارای مدرک دکترای مدیریت استراتژیک است. وی سالها است در این رشته در دانشگاه‌های غیرانتفاعی مشهد مشغول به تدریس است.

این شهروند ساکن مشهد سابقه مشارکت طولانی در جنگ هشت ساله را داشته و جانباز ۳۵ درصد و از اسرای آزاد شده دوران جنگ است.

نامه آرش صادقی در ارتباط با زوج زندانی؛ صدای مظلومیت حسن صادقی و فاطمه مثنی باشید

 آرش صادقی، کنشگر مدنی محبوس در زندان رجایی شهر کرج با انتشار نامه ای سرگشاده، ضمن اشاره به جریان موج گستره اعدام های دسته جمعی دهه ۶۰ و فشار مضاعف و نقض حقوق خانواده این افراد، حسن صادقی و همسرش فاطمه مثنی، دو زندانی سیاسی محبوس در زندان‌های رجایی شهر کرج و اوین را نمونه ای از قربانیان آن سال ها خوانده است. آرش صادقی در بخشی از این نامه با اشاره به محرومیت ها و شرایط این زوج زندانی از سازمان ها و نهادهای حقوق بشری خواسته است صدای این خانواده زندانی باشند.

آرش صادقی، کنشگر مدنی محبوس در زندان رجایی شهر کرج، نامه ای سرگشاده در ارتباط با نقض حقوق یک زوج زندانی سیاسی محبوس نوشته است که هر کدام در حال تحمل چهارمین سال از دوران محکومیت ۱۵ ساله خود هستند؛ حسن صادقی، زندانی سیاسی محبوس در زندان رجایی شهر کرج و همسرش فاطمه مثنی، زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین.

هر دوی این زندانیان سابقه حبس در دهه شصت و در سنین پایین را دارند و هر دو نیز تعداد زیادی از اعضای خانواده خود را در قتل عام زندانیان سیاسی دهه شصت از دست داده اند با اینحال همچنان از مصائب آن دوران در رنج هستند.

متن کامل این نامه را در ادامه بخوانید:

“گویند تاریخ را فاتحان می نویسند و در تاریخی که توسط فاتحان نوشته می شود، صحبت از حق مطلق و باطل مطلق است.طرف پیروز خود را حق مطلق جا می زند و قربانیان را باطل و شایسته هر نوع شکست و خفتی می داند. روایت جمهوری اسلامی از اعدام های دسته جمعی سال ۱۳۶۷ هم مشمول همین قاعده است. واقعه ای که در آن چند هزار نفر از زندانیان وابسته به سازمان مجاهدین خلق و زندانیان با تفکر چپ بر اساس حکم آیت الله خمینی روانه جوخه های مرگ شدند. از میان مقام های عالی منصب حکومت تنها کسی که در مقابل این حکم ایستاد، آیت الله منتظری بود.

روایت و خاطرات آیت الله منتظری از آن اعدام ها شکافی عمیق در روایت رسمی جمهوری اسلامی ایجاد کرد و بختی استثنائی به پژوهشگران و فعالین حقوق بشری داد تا تاریخ آن روزهای سیاه را از دریچه تازه ای ببیند.

اعدام مخفیانه بیش از ۱۵ هزار زندانی‌ سیاسی در دهه ۶۰ یکی از گسترده‌ترین موارد نقض حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران است که اعتراض و دادخواهی بعد از، نزدیک به سه دهه در مورد آن وقایع همچنان ادامه دارد. اولین موج گستردۀ اعدام زندانیان سیاسی از سال ۱۳۶۰ آغاز شد و بر اساس آمارهای غیررسمی نزدیک به ۱۱ هزار زندانی سیاسی در سال‌های نخست دهه ۶۰ اعدام شدند. کشتار زندانیان سیاسی در سال ۱۳۶۷ شدت بیشتری گرفت و در حدود پنج هزار زندانی در تابستان ۱۳۶۷ به صورت دسته‌جمعی اعدام شدند.اغلب اعدام‌شدگان اعضا و هواداران سازمان مجاهدین خلق و سازمان‌های سیاسی چپ، هم‌چون سازمان فداییان خلق ایران(چریک های فدایی) و…بودند.

بسیاری از خانواده‌ها هیچ‌گاه از چرایی و چگونگی اعدام عزیزان‌شان مطلع نشدند و پیکر فرزندان‌شان به آنها تحویل داده نشد. اعدام‌شدگان در اغلب موارد در گورستان‌هایی متروک دفن می‌شدند و گاه حتی محل دفن آنها به خانواده‌هایشان اعلام نمی‌شد، معدود خانواده‌هایی که از محل دفن فرزندشان اطلاع داشتند نیز هیچ‌گاه اجازه حضور آزادانه بر سر مزار آن‌ها، گذاشتن سنگ قبر و سوگواری را نداشته‌اند.

تمامی این محرومیت‌ها و ممنوعیت‌ها همچنان ادامه دارد و هرگونه تخطی از این ممنوعیت‌ها، اعتراض به اعدام‌ها و پیگیری و دادخواهی، مجازات‌های شدیدی از توهین و تهدید تا بازجویی، ضرب‌و‌شتم، بازداشت، حبس و محرومیت از حقوق اولیه‌شان را در پی داشته و اطلاع‌رسانی و پیگیری دربارۀ اعدام‌ها و رخدادهای پس از آن نیز ممنوع بوده است. بسیاری از خانواده‌ها همچنین در یک فشار مضاعف از حقوق اولیه هم‌چون حق کار و تحصیل آزادانه نیز محروم شده اند با این همه، خانواده‌ها در تمامی این سال‌ها به دنبال دانستن حقیقت دربارۀ چرایی و چگونگی اعدام‌ها بوده‌اند.

حسن صادقی و فاطمه مثنی زوج محبوس در زندان‌های رجایی شهر کرج و اوین تهران یکی از همین قربانیان هستند که هر یک به ۱۵ سال حبس محکوم شده‌اند.

پیشتر حسن صادقی در سن ۱۵سالگی بازداشت (در میانه شهریور شصت) و تا سن ۲۱سالگی در زندان نگهداری شد.دلیل بازداشت نامبرده تحت تعقیب بودن پدر ایشان بواسطه هواداری از سازمان مجاهدین بوده است. وقتی به پدر دسترسی ندارند پسر پانزده ساله را بازداشت میکنند و به مدت شش سال زندان و شکنجه میکنند تا محل اختفای پدر را اعلام کند.

به دلیل ضربات وارد شده به وسیله کابل و شلاق بر کف پا در زمان شکنجه‌های متحمل شده دهه شصت، استخوان‌های هر دو پاشنه پای آقای صادقی در آن زمان شکسته و کف پایش گوشت اضافه آورده است و هم اکنون محلهای مورد اشاره با درد زیادی همراه است و به سختی راه میرود آقای صادقی جهت راه رفتن باید از کفش‌های طبی و ژله‌ای استفاده کند.

فاطمه مثنی، همسر وی نیز زمانی که تنها ۱۳ سال داشت(میانه شهریور ۶۰) همراه با مادرش فردوس محبوبی به ترتیب به مدت ۲ و ۴ سال در زندان بودند.

سه برادر فاطمه مثنی (علی،مصطفی،مرتضی) همراه با همسر یکی از برادرانش در سال‌های دهه شصت اعدام شده‌اند و هیچگاه جنازه آنها به خانواده هایشان تحویل داده نشد.

علی مثنی در حالی اعدام شد که همسر و دو کودک چهار و شش ساله‌اش به نام‌های زینب و زهره نیز زندانی بودند.

اتهام و دلیل بازداشت خانم مثنی و مادرش فردوس محبوبی در آن سالها دادخواهی و اعتراض به اعدام ۴ عضو خانواده شان بود.

آقای صادقی مجددا به همراه همسرش فاطمه مثنی در بهمن ماه سال ۹۱ به دلیل برگزاری مراسم ترحیم برای پدر آقای صادقی که از مخالفان حکومت جمهوری اسلامی ایران بود، به صورت خانوادگی به همراه دو فرزند ۱۷ و ۱۱ ساله‌شان بازداشت و درب منزلشان نیز پلمب شد. دختر آنها مریم پس از گذشت سه روز و پسرشان ایمان نیز پس از یک ماه و نیم بازداشت از زندان آزاد شدند.

اکنون فاطمه مثنی در زندان اوین و حسن صادقی در زندان رجایی شهر کرج چهارمین سال از حبس خود را میگذرانند. فاطمه مثنی به واسطه اعدام چهار عضو خانواده اش در دهه شصت و تحمل دو سال زندان در همان سالها دچار مشکلات جسمی و روحی شدیدی شده است و با این شرایط این روزها در زندان اوین به سر میبرد.هر دو آنها ماههاست به دستور امین وزیری دادیار و نماینده دادستان از ملاقات و درمان محرومند.

مصادره غیرقانونی و محروم کردن فرزندان از نیازهای اولیه:

دادگاه با این استدلال که پدر حسن صادقی از مخالفین نظام جمهوری اسلامی بوده است حکم مصادره کلیه اموال او را پس از مرگش صادر میکند و بعد از مغازه و املاکی در کاشان، حکم مصادره خانه ای که دو فرزند کوچک حسن و فاطمه(مریم و ایمان) در آن زندگی میکنند را نیز صادر میکند.

(ستاد اجرایی فرمان امام) تنها خانه فاطمه مثنی و حسن صادقی، دو زندانی سیاسی که در زندان‌های اوین و گوهردشت زندانی هستند را نیز مصادره کرده تا فرزندان این دو زندانی را از داشتن حتی سرپناهی محروم کند.

و شکنجه و آزار خانواده قربانیان دهه شصت همچنان ادامه دارد…

آیا سکوتی که به فاجعه کشتار جمعی زندانیان سیاسی(دهه شصت) انجامید و امروز به انکار وجود آنها و خانواده‌هایشان که بخشی از شهروندان این کشور هستند، رسیده است، ادامه می‌یابد؟

از همه سازمانها و نهادهای حقوق بشری میخواهم که صدای مظلومیت این خانواده مظلوم و رنج دیده باشند.

آرش صادقی/ فروردین ۹۸/ زندان گوهردشت کرج (رجایی شهر)”.

 حکم ۱۳ سال زندان محمدنجفی تایید شد؛ «توهین به رهبری»، «همکاری با دول متخاصم» و «تبلیغ علیه نظام» اتهامات این وکیل دادگستری است

ويدا_موحد‬⁩ ، اولین دختر خیابان ⁧‫#انقلاب‬⁩ به یکسال حبس محکوم شد

‏ویدا موحد اولین زنی که در ایران با بالا رفتن از جعبه برق در خیابان انقلاب بدون حجاب و بر چوب کردن یک شال سفید به ⁧‫#حجاب_اجبارى‬⁩ ⁧‫#اعتراض‬⁩ کرده بود، به یک سال حبس تعزیری محکوم شده است.

‏

دادگاه تجدیدنظر، کیانوش قهرمانی زندانی سیاسی را به حبس طولانی مدت محکوم کرد

دادگاه تجدید نظر استان کرمانشاه حکم صادره توسط دادگاه کیفری دو قصرشیرین علیه کیانوش قهرمانی، زندانی سیاسی محبوس در زندان کرمانشاه را عینا تائید کرد. بر اساس این حکم که روز جاری به وی ابلاغ شده، آقای قهرمانی به اتهام دو فقره “تحریق” به ۲۰ سال حبس تعزیری محکوم شده که ۱۰ سال از این حکم قابل اجرا خواهد بود. کیانوش قهرمانی پیش از آن نیز توسط دادگاه انقلاب کرمانشاه به ۶ سال حبس تعزیری محکوم شده بود.

در هفته جاری، حکم حبس صادره علیه کیانوش قهرمانی، زندانی سیاسی محبوس در زندان این شهر توسط دادگاه تجدید نظر استان کرمانشاه تائید و در زندان به وی ابلاغ شد.

بر اساس این حکم، ۲۰ سال حبس تعزیری از بابت دو فقره اتهام “تحریق” (آتش زدن بانک و مسجد) که این زندانی پیشتر به آن محکوم شده بود، عینا تائید و با اعمال ماده ۱۳۴، مجازات اشد یعنی ۱۰ سال حبس تعزیری قابل اجرا خواهد بود.

یک منبع نزدیک به آقای قهرمانی ضمن تایید این خبر گفت “به آقای قهرمانی گفته شده است پرونده دادگاه انقلاب و کیفری او در مرحله تجدیدنظر تجمیع شده و نهایتا به ۱۰ سال حبس تعزیری قابل اجرا منتهی شده است، هر چند جزییات این روند حقوقی همچنان روشن نیست.”

لازم به یادآوری است کیانوش قهرمانی، شهروند اهل قصرشیرین در تاریخ ۲۴ بهمن ماه ۹۶، بازداشت و در اردیبهشت ماه ۹۷ توسط شعبه ۵ دادگاه انقلاب کرمانشاه از بابت اتهام “عضویت در گروه‌های مخالف نظام” به ۵ سال حبس و از بابت اتهام “تبلیغ علیه نظام” به ۱ سال حبس محکوم شد.

کیانوش قهرمانی در تاریخ ۲۳ خردادماه سال گذشته توسط شعبه ۱۰۱ دادگاه کیفری دو شهرستان قصر شیرین از بابت دو فقره “تحریق” (آتش زدن بانک و مسجد) به ۲۰ سال حبس تعزیری محکوم شده بود.

لازم به ذکر است آقای قهرمانی از زمان بازداشت به دلیل عدم توانایی در تامین قرار وثیقه ۴۰۰ میلیون تومانی در این زندان به سر برده است.

منیره عربشاهی به زندان قرچک ورامین منتقل شد/ بی‌خبری از وضعیت یاسمن آریانی

یاسمن آریانی، فعال مدنی که روز چهارشنبه توسط مامورین نیروی انتظامی بازداشت و به بازداشتگاه وزرا منتقل شده بود، پس از اعزام به دادسرا به مکان نامعلومی منتقل شده است. منیره عربشاهی مادر این فعال مدنی نیز که روز گذشته در پی مراجعه به بازداشتگاه وزرا بازداشت شده بود، پس از اعزام به دادسرای مقدسی طی تماسی با خانواده از انتقال خود به زندان قرچک ورامین خبر داده است.

امروز جمعه ۲۳ فروردین‌ماه ۹۸، منیره عربشاهی، مادر یاسمن آریانی طی تماس کوتاهی با خانواده از انتقال خود به زندان قرچک ورامین خبر داده است.

یاسمن آریانی نیز که به همراه مادرش روز گذشته از بازداشتگاه وزرا به دادسرای مقدسی منتقل شده بود، یک ساعت پس از مادرش از آن محل به مکان نامعلومی منتقل شده و اطلاعی از وضعیت وی در دست نیست. این در حالی است که در زمان انتقال به پدر خانم آریانی گفته شده بود که او را نیز به زندان قرچک ورامین منتقل خواهند کرد.

روز چهارشنبه ۲۱ فروردین‌ماه، یاسمن آریانی، فعال مدنی و زندانی سیاسی سابق بازداشت و به بازداشتگاه وزرا در تهران منتقل شده بود.

ماموران نیروی انتظامی، با در دست داشتن حکم جلب خانم آریانی و حکم ورود و تفتیش منزل از دادسرای کرج، به منزل وی وارد شده و پیش از بازداشت، منزل پدری او را نیز مورد تفتیش قرار داده و ضمن اینکه رفتار نامناسبی با پدر خانم آریانی داشتند تعدادی از لوازم شخصی ازجمله تلفن همراه او را ضبط کردند.

گفته می‌شود مامورین در حین بازداشت خانم آریانی حکم جلب مادرش خانم عربشاهی را نیز همراه داشتند با این حال به دلیل عدم حضور وی موفق به بازداشت نشده بودند.

یاسمن آریانی پس از بازداشت در تماس کوتاهی با خانواده خود از انتقال خود به بازداشتگاه وزرا در تهران خبر داده بود.

یک روز پس از بازداشت خانم آریانی، منیره عربشاهی، مادر این فعال مدنی نیز پس از مراجعه جهت پیگیری وضعیت فرزندش به بازداشتگاه وزرا بازداشت شد.

از دلایل بازداشت این دو شهروند اطلاع دقیقی در دست نیست.

یاسمن آریانی، فعال مدنی و بازیگر تئاتر که در حال آماده شدن برای بازی در نمایش “اکتورز استدیو” در تماشاخانه ملک بود، پیشتر از توقیف نقش خود در این تئاتر و کنار گذاشته شدن توسط وزارت ارشاد خبر داده بود.

جلوگیری از اجرای یاسمن آریانی در پی جوسازی برخی رسانه های مجازی منتسب به نهادهای امنیتی در ارتباط با حرفه بازیگری او و تفتیش عقاید وی صورت گرفته است.

لازم به یادآوری است یاسمن آریانی در تاریخ ۱۱ مردادماه ۹۷، در جریان “اعتراضات سراسری مردادماه در تهران، در اعتراض به شرایط رو به افول اقتصادی و فساد” همراه با حدود ۵۰ تن دیگر از معترضین توسط نیروهای امنیتی بازداشت و به زندان‌های تهران بزرگ و قرچک ورامین منتقل شده بودند.

وی به همراه سایر زنان بازداشت شده در این پرونده اواخر مهرماه سال گذشته به بند زنان زندان اوین منتقل شده و توسط شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی مقیسه به اتهام “اخلال در نظم عمومی” به یک سال حبس تعزیری محکوم شد.

یاسمن آریانی نهایتا در تاریخ ۲۵ بهمن ماه سال گذشته همزمان با موج آزادی زودهنگام زندانیان از زندان اوین آزاد شد.